Twee weken verder en Hillario werd opnieuw verwacht,
Er hing namelijk een poster uit waarop zijn bezoek aangekondigd was.
Dus sommigen zaten al op hem te wachten, Hun hondje was terug.
Het was een blij weerzien met de bewoners, Zowel voor Hillario als voor de bewoners zelf.
Zijn naam was Hillie geworden, Hillario is niet zo gemakkelijk uit te spreken hé.
Degenen die nog aan het ontbijt waren wilden hem zelfs laten mee-eten met hen.
Ja Hillario mocht daar gerust blijven, hij ging daar wel een slaapplaats krijgen en ook genoeg te eten.
Ook zag je van sommige bewoners dat ze al een beter contact hadden met hem.
Soms is het echt aangrijpend hoe men op hem reageert.
Wat me altijd zal bijblijven is een dame, waarvan ik de handen op Hillario legde, hoe die dame contact had met hem, is onbeschrijfelijk.
Die dag is het een wat korter bezoekje geweest, want Hillario is zo een open hond en neemt al de emoties van de mensen in zich op.
Hij heeft zich echt terug moeten opladen, heeft hij dan gedaan met een flinke wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten